Taal en cultuur. Hoe beïnvloeden ze zakendoen?

Zonder twijfel is de taal een integraal onderdeel van de cultuur en identiteit van een natie.

Of u het nu leuk vindt of niet, Engels is de gemeenschappelijke taal, of lingua franca, van internationale handel. Dit plaatst de gemiddelde Brit in het nadeel, omdat ze minder behoefte dan anderen voelen om een tweede taal onder de knie te krijgen. Daardoor mislopen ze de mogelijkheden die een tweede taal biedt, bij het begrijpen van de kenmerken en de cultuur van andere mensen.

Daarbij zijn fysieke verbindingen met buurlanden ook relevant voor een discussie over de kenmerken van nationale culturen. Er zijn bijvoorbeeld zeker overeenkomsten tussen eilandstaten zoals Groot-Brittannië en Japan, die in wezen allebei één taal (en één valuta) hebben. We kunnen ons bijna niet voorstellen dat de Britten of de Japanners deel zouden nemen aan een muntunie met andere naties.

In tegendeel , zijn andere Europese landen, die allemaal trots zijn op hun eigen talen en culturen, om verschillende redenen lid geworden van, en gebleven in, de EU (en de eurozone). Of ze nu nettobetalers of ontvangers van de EU-begroting zijn, ze erkennen dat ze grotendeels dezelfde waarden hebben, dat ze samen krachtiger en veiliger zijn, en dat ze binnen de grotere unie toch hun eigen onderscheidend vermogen kunnen behouden.

Als we erkennen dat er culturele verschillen zijn tussen landen, moeten we ook erkennen dat onze percepties en stereotype ideeën op deze verschillen zijn gebaseerd. In sommige landen, bijvoorbeeld, als een afspraak wordt gemaakt voor 09:00 in de ochtend, is dat wanneer uw klant verwacht dat u er bent (in pak gekleed). In andere landen kan het iets ontspannener zijn; maar in welke mate meer ontspannen, en zijn dingen aan het veranderen daarin? Zelfs de Spanjaarden lijken nu de prioriteit te stellen op het zakendoen (in plaats van de siësta).

Tussen 1967 en 1973 voerde Geert Hofstede een studie bij IBM uit om te onderzoeken hoe waarden op de werkplaats beïnvloed worden door cultuur. Hieruit ontwikkelde hij het 6-dimensiemodel van nationale cultuur dat laat zien hoe (de individuen in) landen de ene situatie boven de andere verkiezen. Hij vatte het samen in:

“Nationale cultuur kan niet veranderd worden, maar je moet het begrijpen en respecteren”

Zoals met veel modellen, heeft die van Hofstede zijn beperkingen en wordt het nog steeds verder ontwikkeld. Het helpt echter zeker om uit te leggen waarom burgers van verschillende landen het moeilijk vinden om samen te werken en dingen gedaan te krijgen. Wanneer is het bijvoorbeeld toepasselijk om diplomatie te gebruiken, en wanneer directheid? Met wie is het belangrijk om gelijk procedures vast te stellen, en met wie is het belangrijk om meer tijd te besteden aan het opbouwen van een relatie? Als wij begrijpen hoe onze perceptie van anderen ons eigen gedrag beïnvloedt, zal de communicatie en dus ook het bedrijfsleven ongetwijfeld verbeterd worden.

Neem contact met mij op om te bespreken hoe dit van invloed kan zijn op het belemmeren van de uitbreid- en groeimogelijkheden van uw bedrijf.